Sertanejo is een populair muziekgenre in Brazilië dat ontstond op het platteland in de jaren 1920. Sindsdien is het geëvolueerd tot een mainstream genre, dat de harten van miljoenen Brazilianen heeft veroverd en een van de meest commercieel succesvolle muziekstijlen van het land is geworden. In de sertanejo muziekscene treden veel artiesten op in duo's, vaak bestaande uit broers en zussen. Historisch gezien hebben mannen een overheersende rol gespeeld in dit genre, zoals Jorge e Mateus, Chitãozinho e Xororó en Luan Santana, maar in de 21e eeuw zijn er ook vrouwen bijgekomen, zoals Paula Fernandes, Maria Cecília en Simone & Simaria.
MUZIEK
Sertanejo muziek wordt meestal gekenmerkt door een combinatie van akoestische gitaren, altviolen, accordeons en percussie-instrumenten, waardoor een rustiek geluid ontstaat. Het genre haalt invloeden uit de traditionele Braziliaanse populaire muziek en bevat elementen uit de country- en westernmuziek. Sertanejo kan verder worden onderverdeeld in twee subgenres: Sertanejo Universitário, dat een moderner en meer pop-georiënteerd geluid heeft, en Sertanejo Raiz, dat een traditionele en nostalgische stijl behoudt.
De zang speelt een belangrijke rol, met expressieve optredens die diepe emoties en verhalen overbrengen. Sertanejo's muzikale veelzijdigheid en vermogen om zich aan te passen aan verschillende stijlen hebben bijgedragen aan haar wijdverspreide populariteit.
THEMA'S
Tekstueel verkent Sertanejo thema's als liefde, liefdesverdriet, familie en het plattelandsleven. Veel liedjes beschrijven de vreugde en strijd van relaties en drukken emoties uit met oprechtheid. De teksten schetsen vaak levendige beelden van de eenvoudige geneugten van het leven op het platteland, heimwee naar geboorteplaatsen en de schoonheid van de natuur. Sertanejo-liederen raken ook aan thema's als geloof, patriottisme en culturele identiteit, waardoor ze weerklank vinden bij mensen uit verschillende lagen van de bevolking.
De term "Sertanejo" is afgeleid van "sertão", een algemene term die betrekking heeft op landelijke achterlanden die ver weg liggen van de grootstedelijke kustgebieden. Sertão" wordt echter vaak in engere zin gebruikt om de binnenlandse regio's buiten het Braziliaanse noordoosten aan te duiden.
Sertanejo onderscheidt zich als muziekgenre van de caipira-cultuur en vindt zijn oorsprong in de staten São Paulo, Minas Gerais, Goias, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul en Paraná.
De muziek die geassocieerd wordt met deze cultuur wordt "música caipira" of "música sertaneja" genoemd en wordt gecomponeerd en uitgevoerd in landelijke gebieden, met elementen zoals de traditionele "moda de viola". De instrumenten die worden gebruikt door solomuzikanten of duo's gaan terug tot het koloniale Brazilië en omvatten de viola caipira (gitaar).
BEKENDE ARTIESTEN
Sertanejo heeft talrijke succesvolle en invloedrijke artiesten voortgebracht die een immense populariteit en commercieel succes hebben bereikt in Brazilië en daarbuiten. Enkele bekende sertanejo-artiesten zijn Chitãozinho e Xororó, Zezé Di Camargo & Luciano, Marília Mendonça, Henrique & Juliano, Gusttavo Lima, Maiara & Maraisa, Jorge & Mateus en Luan Santana.
De opkomst van de moderne sertanejo muziek kan worden teruggevoerd naar de late jaren 1960 toen het duo Leo Canhoto e Robertinho de elektrische gitaar introduceerde en invloeden uit de popmuziek verwerkte. Dit betekende een belangrijke verschuiving in het genre. In de jaren 1970 maakte Sergio Reis, lid van de muzikale beweging Jovem Guarda, een opmerkelijke overgang van pop naar sertanejo. Een andere invloedrijke artiest in deze periode was Renato Teixeira.
In de evolutie van de sertanejo muziek begint een recyclagefase met sertanejo universitário. Artiesten in deze periode diversifiëren, waarbij sommigen terugkeren naar de wortels van de moda de viola, die nu "moda" wordt genoemd. Dit opkomende segment wordt benadrukt door cd's met het label "just fashion". Tegelijkertijd volgt een andere groep artiesten de trends van het verleden, door de romantische sertão te omarmen, met figuren als Eduardo Costa en Léo Magalhães als voorbeeld. In dit nieuwe tijdperk gaan de teksten verder dan mislukte relaties en omvatten ze thema's als vrouwen, drank, liefdesaffaires en seks. Er is een merkbare invloed van Braziliaanse funk, evenals elementen van samba/pagode.
